สุขสันต์วันปีใหม่ 2553

สวัสดีปีใหม่ 2553

ปีใหม่เวียนมาถึงอีกครั้ง ขอให้ผู้เข้ามาอ่าน Blog นี้ทุกท่านจงพบแต่สิ่งที่ดีๆในชีวิต มีสุขภาพดี มีเพื่อนดี มีโอกาสดีๆ ความคิดดีๆสำหรับการกระทำดีๆ เพื่อสิ่งดีๆสำหรับตัวท่านและทุกคน แน่นอนว่าเมื่อท่านคิดดีทำดีสิ่งดีๆย่อมมาหาท่านอย่างแน่นอน พร้อมกันนี้
ขอถือโอกาสสวัสดีปีใหม่ถึงเพื่อนๆทุกคนที่มีน้ำใจระลึกถึงและให้ความช่วยเหลือแนะนำผมมาตลอด ขอบคุณพี่จงจากเชียงใหม่ คุณปนาพันธ์เพื่อนที่ยังไม่มีโอกาสพบ ศิษย์เก่ามากๆตั้งแต่ปีสองหนึ่งสองสองอย่างสมใจ เพื่อนเก่าแก่สมัยปอห้าที่อัสสัมอย่างคุณเบิร์ดหรือน้องจากหันคาและคนอื่นๆที่มีน้ำใจระลึกถึงก็ขอให้ทุกคนโชคดีปีใหม่และตลอดไปเช่นกัน

สำหรับผมเอง ในโอกาสปีใหม่ วันที่หนึ่งมกราคม 53 ได้มีโอกาสกลับไปสานต่องานโครงการที่บ้านเกิดตนเองคือที่บ้านเหล่าเสือโก้กอีกครั้ง แม้ว่าด้วยกำลังและต้นทุนอันน้อยนิดเป้าหมายของโครงการที่จะเปลี่ยนสวนเล็กๆให้เป็นแหล่งแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เป็นที่สอนเสริมให้เด็กๆหรือส่งเสริมการทำดีในหมู่บ้านจะยังอยู่อีกไกล ผมก็ยังมองเห็นภาพฝันในใจชัดเจนและไม่เคยคิดที่จะหยุดฝันนั้น อย่างน้อยก็ได้ตั้งปณิธานไว้แล้วว่าจะต้องหาเวลาไปสอนเด็กๆที่บ้านเหล่าให้ได้อย่างน้อยปีละหนึ่งโครงการ ช่วงที่ยังจัดเวลาทำกิจกรรมต่อเนื่องไม่ได้ก็ทำเท่าที่ทำได้ ในโอกาสปีใหม่ ก็อยากทำอะไรให้เด็กๆ พร้อมหาโอกาสพบและให้อะไรแก่เด็กๆอีกสักครั้ง ก็เลยนัดหมายผ่านเพื่อนที่ช่วยประสานงานให้นัดเด็กๆให้เพื่อขอพูดคุยด้วยพร้อมแจกไอสครีมเด็กๆ

ในการนี้มีเด็กมาร่วมงานและอยู่ร่วมกิจกรรมจนจบประมาณสามสิบคน ไม่มากมายนักแต่ก็เป็นกันเองดี เด็กส่วนหนึ่งก็ติดไปเที่ยวปีใหม่กับครอบครัว อย่างไรก็ตามมีเด็กใหม่เพื่อนใหม่มาร่วมงานพอสมควร ที่มารับไอสครีมแล้วก็ขอกลับไปก่อนก็อีกส่วนหนึ่ง งานนี้ พี่เก่ง เจ้าเก่าจากมหาวิทยาลัยอุบลฯกลับมาเยี่ยมน้องๆเช่นเคย พี่ๆคนอื่นที่เคยมาบังเอิญไม่ว่างก็เลยมีเพียงพี่เก่งมาช่วย นอกจากนั้นมี คุณไมเคิลจากอังกฤษ มาพบพูดคุยกับเด็กๆ พอให้ได้สัมผัสกับภาษาอังกฤษพอหอมปากหอมคอ

ส่วนป้าอำผู้ประสานงานที่บ้านเหล่าขาประจำไม่เคยขาดอยู่แล้ว งานนี้ป้าแต๋มก็มีโอกาสมาร่วมกิจกรรมแถมเล่นเกมกับเด็กๆด้วย นอกจากการมาร่วมงานโดยตรง ก็ยังมีผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลังหลายคนเช่นบรรดาพี่ๆผมทุกคน หลานๆ นักศึกษาปริญญาโทที่เคยมาช่วยสอนน้องๆที่บ้านเหล่าก็ฝากของขวัญมาให้เด็กๆด้วย

ซึ่งผมก็ต้องขอขอบคุณทุกท่าน ทั้งที่ได้เอ่ยนามและไม่ได้เอ่ยนามที่มีส่วนร่วมหรือสนับสนุนกิจกรรมนี้ เด็กๆก็ดูสนุกสนานมีความสุขในโอกาสปีใหม่กันไม่น้อย เด็กๆหลายคนก็เตรียมของขวัญกันมาตามความคิดความสมัครใจของตัวเองทั้งที่ไม่มีใครบอก ทั้งนี้ผมไม่ได้บอกในเรื่องนี้เพราะไม่อยากให้เด็กๆสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ ความจริงแล้วต้องการให้เด็กๆฝึกความประหยัดและใช้ความคิดสร้างสรรค์ของตนเองให้เป็นประโยชน์อยากให้เด็กๆเรียนรู้ที่จะทำของขวัญของที่ระลึกขึ้นมาเองโดยให้สิ้นเปลืองน้อยที่สุด ตั้งใจว่าจะคุยเรื่องนี้ตอนที่พบเด็กๆ แต่เมื่อพวกเขานำของขวัญมาก็เลยต้องมีการจับสลากกันเพิ่มเติมจากของขวัญที่ทางผู้ใหญ่เตรียมไปให้ อย่างไรก็ตามปีหน้าจะเน้นให้เด็กๆประดิษฐ์หรือทำของขวัญด้วยตนเอง อยากให้เด็กเห็นคุณค่าของการให้ คุณค่าของความคิดมากกว่าราคาของวัตถุและสิ่งของ นี่แหละครับคือวันปีใหม่ คือความสุขของผม รวมทั้งๆเพื่อนๆพี่ๆและลูกศิษย์ที่มีส่วนร่วมทุกคน มันอาจเป็นสิ่งเล็กๆ ไม่มากมายอะไรแต่พวกเราก็ได้เรียนรู้ที่จะให้ ถูกบ้างผิดบ้างมันก็เริ่มจากความตั้งใจที่ดี

ภาพบางส่วนจากกิจกรรมครั้งนี้ ก็ตามที่เห็นนี่แหละครับ ทั้งนี้หากท่านผู้เข้ามาเยี่ยมชม มาอ่านBlogนี้ มีความคิดมีคำแนะนำอะไรก็เชิญโพสท์เข้ามาได้นะครับ ผมยินดีรับฟังทุกความคิดครับ

สวัสดีปีใหม่อีกครั้งครับผม

อ.เมธี