ขอเพียงแค่เราต้องการ เราทุกคนล้วนสามารถทำอะไรอะไรหลายๆอย่างให้แก่คนอื่น แก่ชุมชนได้ ในฐานะที่อยู่ในสายวิชาการ และมีพื้นเพมาจากชุมชนชนบท เมื่อผมมีโอกาสได้เห็นสังคมภายนอกได้เรียนรู้ในความต่างความเหมือนแล้ว ผมมีความประสงค์ที่จะเข้าไปมีส่วนรับรู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชุมชน หาแนวทางลดช่องว่างทางความคิดระหว่างคนที่มีภูมิหลังและประสบการณ์ต่างกัน อยากมีส่วนช่วยเพิ่มโอกาสให้เด็กในชนบทได้มีโอกาสรับรู้เรียนรู้มากขึ้นเพราะผมพอจะทราบว่าคนในชนบทกับคนเมืองหรือคนจนกับคนรวยนั้นต้นทุนห่างกันเพียงใด นั่นเป็นเหตุผลที่ผมมักกลับไปที่หมู่บ้านที่ผมจากมา (บ้านเหล่าเสือโก้ก)โดยไปสอนเด็กๆแบบให้เปล่าในวันหยุดเท่าที่เวลาจะอำนวยมากว่าสี่ห้าปีแล้ว บางครั้งผมก็พานักศึกษาที่เต็มใจไปช่วยไปร่วมกิจกรรมกับเด็กๆ บางครั้งก็เชิญแขกชาวต่างชาติไปบ้างตามโอกาส อาจจะทำไม่ได้มากมายแต่ผมก็สุขใจที่ได้ทำ ผมอยากทำให้มากขึ้น แต่ก็มีข้อจำกัดอยู่บ้าง เมื่อทำมาได้ระยะหนึ่งแล้วจึงตัดสินใจบอกกล่าวให้คนทั่วไปได้รับรู้ผ่าน Blog นี้ เผื่อจะมีโอกาสทำให้ได้ดีขึ้น มากขึ้น ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่ที่แรงสนับสนุน หากท่านเป็นคนหนึ่งที่พอจะเห็นในเจตนาอันบริสุทธิ์นี้และอยากมีส่วนร่วมโปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อผมได้ที่ meteekns79@gmail.com หรือแสดงความคิดเห็นให้คำแนะนำมาที่ Blog นี้

Wednesday, September 15, 2010

สวัสดีเทคนิคอุบลฯ

ดีใจที่มีโอกาสเยี่ยมสถาบันเก่า พบเพื่อนๆและนักศึกษาชาวเทคนิค ขอบคุณมากสำหรับการต้อนรับและกำลังใจที่มอบให้ สำหรับผู้ที่ให้เบอร์ติดต่อมาก็จะติดต่อไป แต่สำหรับคำถามขออนุญาตทะยอย ตอบตรงความคิดเห็นท้ายข้อความนี้นะครับ ถ้าใครมีคำถามเพิ่มเติมก็ Post เข้ามาได้ พวกเราชาวชนมีฝีมือคงรู้วิธีPost อยู่แล้ว เข้ามาได้โดยไม่ต้องระบุอีเมล์ก็ได้  สำหรับคำถามจากสามสี่รายแรก ถามว่าทำอย่างไรจะเรียนภาษาอังกฤษเก่ง  กับหนูพยายามมาตลอดแต่ทำไมเหมือนไม่ได้อะไรเลย คำตอบก็คลิคดูที่ comment ข้างท้ายนะครับ อ้อ ถ้าได้รูปจากอาจารย์สุรชัยเมื่อไร จะนำมาโพสท์
ไว้หน้านี้ครับ

ขอบคุณครับ

อ.เมธี
Posted by at

3 comments:

  1. Teaching English and Villagers EmpowermentSeptember 15, 2010 at 2:52 AM

    ถาม:ทำอย่างไรจะเรียนภาษาอังกฤษให้เก่ง
    ตอบ:มีความมุ่งมั่น แล้วค่อยๆเพิ่มพูนความเก่ง เริ่มจากตัวสองตัว แล้วก็ค่อยๆจำ ค่อยหัดใช้หลายคำหลายประโยคขึ้น เรื่องภาษาเรื่องทักษะมันต้องใช้เวลาฝึก ใช้เวลาสร้างสม แต่ไม่ท้อถอย ไม่ใจร้อนยอมแพ้เสียเองขอเพียงว่าถ้าเราฝึกเราใช้มันอย่างต่อเนื่องเก่งได้แน่ครับ
    ถาม:ตั้งแต่อนุบาลถึง ปวช.หนูไม่ได้อะไรเลย ทั้งๆที่พยายามทำความเข้าใจ เอาเป้นว่าหนูโง่มาก (คนเขียนถามเป็นคนว่าตัวเอง ไม่ใช่ครูว่า)
    ตอบ:มันเป็นเรื่องพื้นฐาน เรื่องความถนัด อย่างครูไง ๕รูโง่มากเรื่องคอม ยิ่งแต่ก่อนจะใช้อีเมล์ยังไม่กล้าสมัครกล้าใช้ เพราะความกลัว เพราะมัวแต่ว่าตัวเองโง่ แต่ในที่สุดก็ทำได้ แม้ไม่ดีนัก แต่ก็สามารถเตรียมข้อมูลไปนำเสนอ ไปอวดพวกเราได้ แต่การเปิดไฟล์บนเครื่องที่ไม่คุ้นเคย ก็มะงุมมะงาหรา เงอะงะอย่างที่เห็น มีเพื่อนนักเรียนเทคนิคถามมาว่าครูแกล้งหรือเปล่า ตอบได้เลยไม่ได้แกล้ง แต่มันช้าเองกับสิ่งไม่ถนัด แต่ครูไม่อายนะ เพราะครูเกิดก่อนคอม เพิ่งมาเรียนรู้ก็ต้องค่อยๆแก้ไขไป และแน่นอนว่าเมื่อครูรูว่าไม่ค่อยถนัด ครูก็ไม่คาดหวังว่าต้องเก่งคอมทุกด้าน ครูพยายามหัดเท่าที่ต้องใช้ แล้วค่อยๆเรียนรู้ไป อันไหนไม่รู้จริงๆก็ค่อยถามคนอื่น ค่อยเรียนรู้ไป หนูเองที่ผ่านมาจนถึงปวช.ครูก็เชื่อว่าหนูไม่ได้แย่ถึงขนาดไม่ได้อะไรเลย อย่างไรก็อย่าหยุดพยายามนะ อย่างน้อยแม้ไม่ถึงขั้นเก่งก็ขอให้พอใช้ได้ก็แล้วกัน หนูทำได้แน่ เชื่อครู รักษาความตั้งใจไว้นะครับ ไม่มีอะไรหนีความพยายามของมนุษย์ได้หรอ คิดดูซิจากที่คนบินไม่ได้ มนุษย์ยังพัฒนาตนไปจนบินไปถึงอวกาศได้เลย แถมยังคิดจะไปต่ออีกแหนะ แล้วทำไมเราจึงต้องท้อหรือยอมแพ้ จริงไหม

    ครูเมธี

    ReplyDelete
  2. Teaching English and Villagers EmpowermentSeptember 15, 2010 at 2:53 AM

    ถาม:ทำอย่างไรจะเรียนภาษาอังกฤษให้เก่ง
    ตอบ:มีความมุ่งมั่น แล้วค่อยๆเพิ่มพูนความเก่ง เริ่มจากตัวสองตัว แล้วก็ค่อยๆจำ ค่อยหัดใช้หลายคำหลายประโยคขึ้น เรื่องภาษาเรื่องทักษะมันต้องใช้เวลาฝึก ใช้เวลาสร้างสม แต่ไม่ท้อถอย ไม่ใจร้อนยอมแพ้เสียเองขอเพียงว่าถ้าเราฝึกเราใช้มันอย่างต่อเนื่องเก่งได้แน่ครับ
    ถาม:ตั้งแต่อนุบาลถึง ปวช.หนูไม่ได้อะไรเลย ทั้งๆที่พยายามทำความเข้าใจ เอาเป้นว่าหนูโง่มาก (คนเขียนถามเป็นคนว่าตัวเอง ไม่ใช่ครูว่า)
    ตอบ:มันเป็นเรื่องพื้นฐาน เรื่องความถนัด อย่างครูไง ๕รูโง่มากเรื่องคอม ยิ่งแต่ก่อนจะใช้อีเมล์ยังไม่กล้าสมัครกล้าใช้ เพราะความกลัว เพราะมัวแต่ว่าตัวเองโง่ แต่ในที่สุดก็ทำได้ แม้ไม่ดีนัก แต่ก็สามารถเตรียมข้อมูลไปนำเสนอ ไปอวดพวกเราได้ แต่การเปิดไฟล์บนเครื่องที่ไม่คุ้นเคย ก็มะงุมมะงาหรา เงอะงะอย่างที่เห็น มีเพื่อนนักเรียนเทคนิคถามมาว่าครูแกล้งหรือเปล่า ตอบได้เลยไม่ได้แกล้ง แต่มันช้าเองกับสิ่งไม่ถนัด แต่ครูไม่อายนะ เพราะครูเกิดก่อนคอม เพิ่งมาเรียนรู้ก็ต้องค่อยๆแก้ไขไป และแน่นอนว่าเมื่อครูรูว่าไม่ค่อยถนัด ครูก็ไม่คาดหวังว่าต้องเก่งคอมทุกด้าน ครูพยายามหัดเท่าที่ต้องใช้ แล้วค่อยๆเรียนรู้ไป อันไหนไม่รู้จริงๆก็ค่อยถามคนอื่น ค่อยเรียนรู้ไป หนูเองที่ผ่านมาจนถึงปวช.ครูก็เชื่อว่าหนูไม่ได้แย่ถึงขนาดไม่ได้อะไรเลย อย่างไรก็อย่าหยุดพยายามนะ อย่างน้อยแม้ไม่ถึงขั้นเก่งก็ขอให้พอใช้ได้ก็แล้วกัน หนูทำได้แน่ เชื่อครู รักษาความตั้งใจไว้นะครับ ไม่มีอะไรหนีความพยายามของมนุษย์ได้หรอ คิดดูซิจากที่คนบินไม่ได้ มนุษย์ยังพัฒนาตนไปจนบินไปถึงอวกาศได้เลย แถมยังคิดจะไปต่ออีกแหนะ แล้วทำไมเราจึงต้องท้อหรือยอมแพ้ จริงไหม

    ครูเมธี

    ReplyDelete
  3. Teaching English and Villagers EmpowermentSeptember 15, 2010 at 2:53 AM

    ถาม:ทำอย่างไรจะเรียนภาษาอังกฤษให้เก่ง
    ตอบ:มีความมุ่งมั่น แล้วค่อยๆเพิ่มพูนความเก่ง เริ่มจากตัวสองตัว แล้วก็ค่อยๆจำ ค่อยหัดใช้หลายคำหลายประโยคขึ้น เรื่องภาษาเรื่องทักษะมันต้องใช้เวลาฝึก ใช้เวลาสร้างสม แต่ไม่ท้อถอย ไม่ใจร้อนยอมแพ้เสียเองขอเพียงว่าถ้าเราฝึกเราใช้มันอย่างต่อเนื่องเก่งได้แน่ครับ
    ถาม:ตั้งแต่อนุบาลถึง ปวช.หนูไม่ได้อะไรเลย ทั้งๆที่พยายามทำความเข้าใจ เอาเป้นว่าหนูโง่มาก (คนเขียนถามเป็นคนว่าตัวเอง ไม่ใช่ครูว่า)
    ตอบ:มันเป็นเรื่องพื้นฐาน เรื่องความถนัด อย่างครูไง ๕รูโง่มากเรื่องคอม ยิ่งแต่ก่อนจะใช้อีเมล์ยังไม่กล้าสมัครกล้าใช้ เพราะความกลัว เพราะมัวแต่ว่าตัวเองโง่ แต่ในที่สุดก็ทำได้ แม้ไม่ดีนัก แต่ก็สามารถเตรียมข้อมูลไปนำเสนอ ไปอวดพวกเราได้ แต่การเปิดไฟล์บนเครื่องที่ไม่คุ้นเคย ก็มะงุมมะงาหรา เงอะงะอย่างที่เห็น มีเพื่อนนักเรียนเทคนิคถามมาว่าครูแกล้งหรือเปล่า ตอบได้เลยไม่ได้แกล้ง แต่มันช้าเองกับสิ่งไม่ถนัด แต่ครูไม่อายนะ เพราะครูเกิดก่อนคอม เพิ่งมาเรียนรู้ก็ต้องค่อยๆแก้ไขไป และแน่นอนว่าเมื่อครูรูว่าไม่ค่อยถนัด ครูก็ไม่คาดหวังว่าต้องเก่งคอมทุกด้าน ครูพยายามหัดเท่าที่ต้องใช้ แล้วค่อยๆเรียนรู้ไป อันไหนไม่รู้จริงๆก็ค่อยถามคนอื่น ค่อยเรียนรู้ไป หนูเองที่ผ่านมาจนถึงปวช.ครูก็เชื่อว่าหนูไม่ได้แย่ถึงขนาดไม่ได้อะไรเลย อย่างไรก็อย่าหยุดพยายามนะ อย่างน้อยแม้ไม่ถึงขั้นเก่งก็ขอให้พอใช้ได้ก็แล้วกัน หนูทำได้แน่ เชื่อครู รักษาความตั้งใจไว้นะครับ ไม่มีอะไรหนีความพยายามของมนุษย์ได้หรอ คิดดูซิจากที่คนบินไม่ได้ มนุษย์ยังพัฒนาตนไปจนบินไปถึงอวกาศได้เลย แถมยังคิดจะไปต่ออีกแหนะ แล้วทำไมเราจึงต้องท้อหรือยอมแพ้ จริงไหม

    ครูเมธี

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)