ขอเพียงแค่เราต้องการ เราทุกคนล้วนสามารถทำอะไรอะไรหลายๆอย่างให้แก่คนอื่น แก่ชุมชนได้ ในฐานะที่อยู่ในสายวิชาการ และมีพื้นเพมาจากชุมชนชนบท เมื่อผมมีโอกาสได้เห็นสังคมภายนอกได้เรียนรู้ในความต่างความเหมือนแล้ว ผมมีความประสงค์ที่จะเข้าไปมีส่วนรับรู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชุมชน หาแนวทางลดช่องว่างทางความคิดระหว่างคนที่มีภูมิหลังและประสบการณ์ต่างกัน อยากมีส่วนช่วยเพิ่มโอกาสให้เด็กในชนบทได้มีโอกาสรับรู้เรียนรู้มากขึ้นเพราะผมพอจะทราบว่าคนในชนบทกับคนเมืองหรือคนจนกับคนรวยนั้นต้นทุนห่างกันเพียงใด นั่นเป็นเหตุผลที่ผมมักกลับไปที่หมู่บ้านที่ผมจากมา (บ้านเหล่าเสือโก้ก)โดยไปสอนเด็กๆแบบให้เปล่าในวันหยุดเท่าที่เวลาจะอำนวยมากว่าสี่ห้าปีแล้ว บางครั้งผมก็พานักศึกษาที่เต็มใจไปช่วยไปร่วมกิจกรรมกับเด็กๆ บางครั้งก็เชิญแขกชาวต่างชาติไปบ้างตามโอกาส อาจจะทำไม่ได้มากมายแต่ผมก็สุขใจที่ได้ทำ ผมอยากทำให้มากขึ้น แต่ก็มีข้อจำกัดอยู่บ้าง เมื่อทำมาได้ระยะหนึ่งแล้วจึงตัดสินใจบอกกล่าวให้คนทั่วไปได้รับรู้ผ่าน Blog นี้ เผื่อจะมีโอกาสทำให้ได้ดีขึ้น มากขึ้น ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่ที่แรงสนับสนุน หากท่านเป็นคนหนึ่งที่พอจะเห็นในเจตนาอันบริสุทธิ์นี้และอยากมีส่วนร่วมโปรดอย่าลังเลที่จะติดต่อผมได้ที่ meteekns79@gmail.com หรือแสดงความคิดเห็นให้คำแนะนำมาที่ Blog นี้

Saturday, August 17, 2013

บางส่วนในการกลับสู่ชุมชน "เหล่าเสือโก้ก"

เมื่อวานซืน 16 สิงหาคม และวันวาน 17 สิงหาคม 2556 ได้กลับสู่ชุมชนอีกครั้ง เพื่อดำเนินการตามโครงการนำวิชาการสานชุมชน หรือนำความรู้ความคิดกลับสู่ท้องถิ่น ภายใต้โครงการย่อยที่ตั้งชื่อว่า "เสริมภูมิรู้ฟื้นฟูทักษะภาษาเพื่อการพัฒนาชุมชน" ซึ่งมีกิจกรรมการสอนภาษาอังกฤษ การส่งเสริมการอ่าน โดยให้อ่านประวัติข้อมูลประเพณีในชุมชน ซึ่งเป็นผลจากโครงการสืบค้นประวัติศาสตร์บอกเล่าเหล่าเสือโก้กในปีก่อน.....หลังการสอบในวันเสาร์ ได้ตั้งใจแล้วว่าจะไปดูแล กำจัดวัชพืชออกจากต้นไม้ที่ปลูกไว้สองข้างทาง ทางไปหนองแสง ป่าชุมชนผืนเดียว?(ไม่แน่ใจว่ามีที่อื่นอีกไหม) ที่เหลืออยู่ในบ้านเหล่าเสือโก้ก....ต้นไม้ที่ปลูกสองข้างทางเกือบทั้งหมดเป็นต้นคูณ โดยหวังว่าเมื่อมันโตขึ้น มันจะช่วยเพิ่มสีสันให้ป่าชุมชนแห่งนี้.....ด้วยเวลาที่จำกัด ขณะที่มีหลายอย่างที่อยากทำ หลังจากเกริ่นมาหลายหนบนเฟซ ก็ตัดสินใจเลยว่า ไหนๆก็ได้กลับวันเสาร์แล้ว ก็ไปจัดการเลย ลองประกาศผ่านเฟซดู จะได้รู้ว่าจะมีการบอกต่อกันหรือไม่เพียงใด หนุ่มสาวรุ่นใหม่ในเฟซจะคิดจะทำอะไรช่วยกันได้บ้าง ไม่ลองไม่รู้ก็เลยไม่ได้เน้นการประชาสัมพันธ์ทางอื่น....ผล ปรากฏว่ายังไม่มีหน้าใหม่ๆก้าวเข้ามาอย่างชัดเจน ยกเว้นนักเรียนที่เข้ามาร่วมโครงการ ขณะเดียวกันก็มีแรงใจส่งข้อความมาบ้าง ก็ถือว่ายังมีการเคลื่อนไหว...ที่ประทับใจอีกอย่าง มีผู้นำหนึ่งคนคือ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2 ได้ออกไปช่วยไปลงมือโดยไม่จำเป็นต้องรอ หรือต้องให้มีคนเห็น....ซึ่งคนหลายคนที่ยังไม่ได้มาร่วมก็อาจติดภาระกิจจริงๆ...และก็ไม่แน่ว่าเมื่อพวกเขามีเวลาเขาคงได้ช่วยกันอนุรักษ์ ต้นไม้ที่ปลูกไว้ หรือช่วยกันหรือมาร่วมกิจกรรมมากขึ้น




















ในโอกาสต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้ แจ้งขอรับบริจาคปุ๋ยคอกไว้ด้วย.....ก็อยากเห็นการร่วมด้วยช่วยกันที่ชัดเจนยิ่งๆขึ้นไป แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องขอขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วม ไม่ว่าด้วยการมาร่วมด้วยตนเองหรือการส่งมาเพียงใจหรือช่วยบอกต่อให้ก็ตาม......

No comments:

Post a Comment