เสียงร้องจากเหล่าเสือโก้ก

ไม่เคยคิดว่าต้องมาวุ่นมาจุ้นกับการเมือง แต่ในที่สุดการเมืองก็ก้าวเข้ามาถึงตัวผมอย่างชัดเจน….ผมไม่ใช่เสือเพียงแต่ผมเกิดที่บ้านเหล่าเสือโก้ก อำเภอเหล่าเสือโก้ก จังหวัดอุบลราชธานี….แหล่งที่เสือร้องโก้กเพราะตกใจ….ตอนนี้คนไทยคนหนึ่งเช่นผมจะร้องยังไงดีให้สมกับความรู้สึกอึดอัด คับข้องใจ…ในสิ่งที่ผมรู้ผมเห็น..ในสิ่งที่ผมเป็น ผมอยู่

หลังดูเฉยๆมานาน…แต่ตอนนี้ชักรู้สึกห่วงบ้านห่วงลูกหลานจนนั่งไม่ค่อยติด..ไม่ทราบว่าผิดหรือถูก..ลูกหลานบ้านผมรวมทั้งหลายๆที่ดูจะมีปัญหา ความเพียรเขียนอ่านไม่ค่อยชัดเจน..บางคนชอบเล่นชอบเที่ยว…บ้างเกี่ยวทั้งสนุค ทั้งเกม แถมการพนัน สุรา (ยังหวังว่าไม่ถึงยาเสพติด…แต่ก็ได้ยินศิษย์บางคนบอกว่าในหมู่บ้านพวกเขายาบ้าไม่น่าจะหายาก)

เมื่อมองปัญหาวัยรุ่น ปัญหาสังคม ใจผมโทษบรรดาผู้เล่นการเมืองพวกบรรดาผู้นำเป็นหลัก ก็คนเหล่านี้ไม่ว่าพรรคไหนๆใช่หรือไม่ที่อยู่ในฐานะเป็นผู้กำกับดูแลบริหารบ้านเมือง สร้างกฏสร้างเกณฑ์ ทำตัวอย่างให้คนทั่วไปเขาเห็น…ในเส้นทางสู่อำนาจ…จากที่บ้านผม ประเทศผมเคยอยู่อย่างสงบ ถ้อยทีถ้อยอาศัย …ใส่ใจกันและกัน ไม่แยกเธอแยกฉันแล้วทุกวันนี้เป็นไง…เพราะแม้ไม่ทั้งหมด แต่ก็เป็นที่รู้กัน หลายคนก้าวเข้ามามีบทบาท มีอำนาจเพราะพวกเพราะเงิน ใช่ความดีความซื่อสัตย์เหมือนเก่าก่อน…?

          แม้ในปัจจุบัน อาจเห็นถนนหนทางเห็นความเจริญทางวัตถุ…แต่แทนที่เราจะสงบสุข แทนที่ทุกข์จะเบาบาง …แต่ก็ต้องดิ้นรนวุ่นวาย ทิ้งบ้านไปไหนข้าวของก็มีโอกาสหาย…เดินเดี่ยวมืดค่ำก็อันตราย…งานบุญมากหลายก็ไม่วายตีกัน...เหมือนอยู่กันแบบแห้งแล้ง…มีการแกล้งขัดขากัน พวกฉันพวกแก…

ทำไมผู้นำหลายคนถึงต้องแบ่งเป็นพรรคเป็นพวก เป็นสี เลือกตั้งทีก็มีแต่ข่าวหัวคะแนนแจกเงิน ที่พูดมานี้มีแทบทุกพรรคทุกฝ่าย…ที่ร้ายไปกว่านั้นพอได้เข้าไปเป็นตัวแทนสิ่งที่ทำก็ทำให้เห็นได้ว่าหลายครั้งเหมือนตั้งใจวางแผนวางหมากเพื่อสนองความอยากในสมัยหน้า…จะพฒนาอะไรมักตั้งไว้ตรงฐานเสียง ไม่เลี่ยงก็เหมือเลี่ยง ไม่ค่อยเป็นเยี่ยงเป็นอย่าง…แถมบางคนก็ติดสุราพาลพาไปถึงการพนัน เล่นกันแบบสนุกสนานไม่ค่อยสานค่อยต่อเรื่องศีลธรรมความดี ผลงานที่มีส่วนใหญ่ก็ใส่ใจแต่วัตถุ …ได้งบมาก็แบ่งปันตามเขต ตามฐานบ้านแกบ้านฉัน ทำเสร็จสำเร็จพลัน ที่ได้มานี้….ความดีกูเอง…ไม่ค่อยมีจะเอ่ย เฮ้ย!พี่น้องเงินทุกบาท ทุกสตางค์ที่ปูทาง ที่ได้อ่างได้ถนน ของทุกคนนะครับ…ที่จับที่ต้องที่มองที่เห็นอาจเป็นเพราะพวกผมมีส่วน ส่งเสียงผ่านกระบวนชวนเชิญขอมา แต่จุดตั้งต้นเป็นเงินของประชาชนใช่งบส่วนตัวพวกผมขนมา…มีกี่คนที่เน้นบอกว่าให้เลือกกันที่ความดี ส่วนใหญ่มีแต่ว่า “คราวหน้า อยากได้ถนนอีก อย่าลืมผม ลืมหนู” ครูผู้ต้องสอนดีชั่วละกลัวใจภัยข้างหน้า

          

    

หันมามองการศึกษา…เด็กๆที่ผ่านขึ้นมาหาที่เก่งๆเล็งเพียงระดับมาตรฐานที่ รัฐบาลและหลักสูตรวางไว้ ก็ให้หายาก …บอกสอนก็ลำบาก เพราะพื้นฐานห่างมากจากระดับที่ควรเป็น…ยิ่งสอนยิ่งเห็นไม่รู้จะให้เย็นไปถึงไหน ยิ่งคิดยิ่งปวดใจ อะไรโวยได้ก็อยากขอโวย….ยิ่งตอนนี้ผลการสำรวจชี้การศึกษาประเทศนี้รั้งตำแหน่งโหลยโท่ย….หากผู้ปกครองห่วงแต่จะกอบจะโกย หากชาวบ้านเพียงจะโอยแค่ลับหลัง ถึงเวลาเลือกตั้งก็ยังฟังแต่เสียงเงินและอำนาจ…น่าอนาถอนาคต หมดหวังแน่ ถ้าไม่ช่วยกันแก้ แพ้ชาติอื่นเป็นหมื่นปี…….

          ผมไม่แน่ใจว่าการเขียน การระบายแสดงความเป็นห่วงออกมาแบบกว้างๆแบบนี้จะมีผลอะไรแค่ไหน แต่อย่างน้อยก็อยากฝากบอกออกไป ว่าคงมีประชาชนคนธรรมดาอย่างผมในทุกที่ทุกแห่ง โดยเฉพาะคนที่อยู่ในวงการศึกษา และทำงานเกี่ยวข้องกับเยาวชนหลายๆคน กำลังเห็นในปัญหาศีลธรรมจรรยาและกังวลและเป็นห่วงอยู่  ผมจึงใคร่ถือโอกาสนี้วิงวอนต่อผู้นำ ผู้มีอำนาจที่อาจหลงผิดคิดคดโกงหรือเข้ามาทำงานเพื่ออำนาจและตำแหน่งหรือผลประโยชน์ส่วนตนทุกท่าน ช่วยกันนึกถึงบ้านเมืองลูกหลานให้มากขึ้น…ลดละเรื่องอบายมุข การคอรัปชั่น โกงกิน หันมาเป็นผู้นำเพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริงบ้าง….และหากมีใครเขาท้วงติง หรือร้องเรียนขึ้นมา ก็หวังว่าคงมีใจกว้างพอที่จะพิจารณาแก้ไข ไปตามข้อเท็จจริง ใช่แต่คิดแต่ว่าเขาพาดเขาพิง เพราะชิงชังท่านหรือพรรคท่านเป็นการส่วนตัว…ขอความกรุณาจำไว้ทั่ว กลัวบาปกรรมบ้าง ยกเว้นท่านจะจงใจง้างคำสอน หรือท่านคิดว่าจะนอนตายตาหลับ ด้วยผลกรรม “ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว ” ไม่มั่วแน่นอน

………………………………………………………………………

ถึงทุกท่านที่ลงนาม (รวมทั้งท่านที่เห็นด้วยและยินดีร่วมแต่ยังไม่ได้ลงนาม) ยืนยันความพร้อมจะเข้าร่วมประชุมหารือ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เพื่อหาแนวทางการดำเนินกิจกรรมเพื่อเสริมประโยชน์แก่ส่วนรวม ทั้ง 32 ท่าน….แนวความคิดของผมในตอนนี้คือการรวมตัวกันเป็นเสียงจากภาคประชาชนในชุมชน ทั้งนี้แม้บางท่านบางคนอาจมีความคิดเห็นต่างกันแต่เมื่ออยู่ในกลุ่มฯทุกคนถือว่าเป็นกลุ่มเดียวกันยึดมั่นในความเป็นกลางในการแสดงความคิดเห็น ยึดผลประโยชน์ชุมชนเป็นหลักในการเลือกแนวทาง ดำเนินกิจกรรมต่างๆ………อีกประมาณหนึ่งเดือนผมจะเรียนเชิญประชุมอีกครั้งนะครับ